Sarımsı-beyaz renkte, 5-12 cm uzunluğa sahip olan solucanlardan meydana gelir. Tavuk, kaz ve hindilerin ince bağırsaklarında yer edinip yaşarlar. Dişi solucanın yumurtaları dışkı ile dışarı çıkar ve diğer tavukların ağzından girip ince bağırsağa yerleşir ve çoğalmaya devam eder. Askarit olarak adlandırılan bu parazit bağırsakta çoğaldıkça ince bağırsağı tıkar. Bazen ishale yol açabilir ve fazla sayıda parazit hayvanı öldürebilir. Askaritli olan hayvanlar zayıflar ve yumurta veriminde düşüş görülür. 

Dışkı ve ölen hayvanın bağırsakları laboratuvarda incelenerek teşhis konulur. Temizlik kurallarına uyulması ve genç-yaşlı hayvanların bir arada tutulmaması hastalıktan kaçınmanın ilk ve önemli yoludur. 

Hindi ve tavuklarda sıkça görülür. Hindiler için en tehlikeli hastalıktır, yetiştiricileri oldukça bunaltır ve  fazla sayıda hindi ölümüne neden olabilir. Parazitler hastalığa yol açar ve karaciğere ya da bağırsaklara yerleşirler. Üç şekilde bulaşma gerçekleşir:

a) Parazitin yumurtası dışkı ile dışarı çıkar ve diğer hindilerin vücuduna geçiş yapar. 

b) Parazit dışkı sayesinde kendisini de dışarı atar ve taze dışkı içerisinde oral yolla diğer hayvanlara geçiş yapar. Yetişkin hindiler taşlık ve mide yardımı ile eritmeyi başarabildiği için bu hastalıktan nadiren etkilenirler. Ancak genç hindiler hastalanır. Şiddetli bir salgın şekli ile hastalık da çıkabilir.

c) Solucan yardımı ile bulaşmadır. Parazitler solucan içine yerleşir ve hindi solucanı yediğinde paraziti de vücuduna geçirmiş olur.

3-12 haftalık hayvanlarda ölüm riski oldukça yüksektir. Belirtiler görüldükten 2-3 gün sonra ölümler başlar ve yüzde 50-100 oranında gerçekleşir. Yaşlı hindiler bu hastalığı atlatabilir. 

Hastalığın Belirtileri

• Hayvanlar uyuşuk ve düşkün bir hal alır.
• Kanatlar sarkar, tüyler kabarır, kuyruklar düşer.
• İshal görülür. Dışkı rengi kükürt veya sarı renkte olur.
• Başları öne eğilmiş şekilde ayakta dururlar.
• İbikte morarma başlar, anüs kirli ve ıslak kalır, hayvanın başında siyah renklenme (karabaş) görülür.
• Ölen hayvanların kör bağırsağında yaralar ve kanamalar görülür. Karaciğer üzerinde yeşil-sarı renkte olan bozulmalar meydana gelir.

Teşhis için hasta veya ölü olan hindiler/tavuklar laboratuvara götürülmelidir. Hastalıktan korunmak için; hindi ve tavukların, palaz ve yaşlı hindilerin bir arada tutulmaması gerekir. Ayrıca tavuklar taşıyıcı oldukları için tavuk yetiştiricisi hindilerin yanına da girmemelidir. 

Enfekte olmuş olan hayvanlar dışkı yolu ile parazit yumurtalarını oldukça bol miktarda etrafa yayarlar. Yumurtalar altlıkta ve bulaşmış olan her materyal üzerinde bulunur. Uygun ortam ve şartlarda sporlanma gerçekleşir. Bir başka hayvan dışkıyı ağız yolu ile aldığında enfeksiyonu da beraberinde almış olur. Etken hayvanın bağırsağına ulaşarak bu hayvanın da koksidiyoz hastalığına yakalanmasını sağlar. Bu döngü bu şekilde devam ederek her kanatlıya ulaşmaya çalışır.

İlk olarak hayvanlarda ishal, kanlı dışkı, dışkıda renk değişimi ve sindirilmemiş olan yem atığı görülür. Bunların yanı sıra verim kaybı, gelişimde olan bozukluklar, tüy kalitesinde bozulma, tüy kabarması ve devamında ölümler de ortaya çıkar. Bağırsak sisteminde var olan problemden dolayı hastalığa yakalanmış olan hayvan ikinci enfeksiyona her zaman açık olur. Bağırsakların sindirim yeteneği de nedbe dokusunun gelişmesi ile azalır. Gözle görülen en belirgin belirti kanlı dışkı veya kanlı ishaldir.

Kanlı ishal hastalığına yakalanmış olan hayvanlarda tedavi ilaçlar ve canlı aşılar ile sağlanır. Fark edildiği gibi hastalığa yakalanmış olan hayvanlar sürüden ayrı tutularak veterinere götürülmelidir. 

Önlenmesi için öncelikle alt taban, ışıklandırma, havalandırma, sıcaklık ve nem standartlara uygun bir şekilde hazırlanmalıdır. Bu sayede birçok hastalık önlenebilir.